 Muszę się przyznać – uwielbiam wazy do zupy. Mają w sobie tyle wdzięku, uroku, ciepła, dostojeństwa i rodzinności. Sama nie wiem, dlaczego ale waza kojarzy mi z rewelacyjnym smakiem, wspaniałym zapachem dań i poniekąd nabytą ekskluzywnością. Ciekawe, dlaczego? Główne moje doświadczenia z wazami, pomijając jakieś wykwintniejsze obiady, mam ze śniadań stołówkowych podczas wakacji nad morzem, na które jako dziecko wyjeżdżałam z mamą i dziadkami. Było to coś na kształt wczasów pracowniczych gdzie mieszkaliśmy w kartonowych domkach, korzystaliśmy ze zbiorowych sanitariatów i stołówki. O ekskluzywności nie może być, więc mowy. W wazach podawana była zupa mleczna, której nie znosiłam, ale za to kawę zbożową z mlekiem uwielbiałam. Przynajmniej tak teraz to pamiętam, chociaż moja mama twierdzi, że w tamtych czasach nic nie lubiłam jeść i pić.Mam w planie zbieranie waz na większą skalę, jeżeli tylko mi miejsca w kuchni i jadalni wystarczy. Na razie musi wystarczyć mi tylko kilka sztuk, ale liczę, że w przyszłości będę mogła cieszyć oczy całą kolekcją niecodziennych i niezwykle urokliwych waz do zupy. |
|||
|
|
|||
 |
 |
||
|
|
||
|
|
|||
Buraki upieczone w piekarniku i kapka octu balsamicznego :)
o proszę!
u mnie dziś też barszcz :-)
https://potrawyregionalne.blogspot.com/2013/09/barszcz-ukrainski-z-sokiem-z-kiszonych.html
niema nic lepszego niż barszcz – ja dodaję jeszcze ciut własnego zakwasu – robię go na okrągło :-)
Ja na kwasie burakowym z fasolą :)
Zrobiłam sobie apetytu…Plan na ten tydzień – barszcz :)
Ja mam kwas burakowy nastawiony, jak będzie gotowy to barszcz obowiązkowo :)
Nie ma to jak własny kwasik buraczkowy ;-)
no, kwasiku mam 6 słoików w lodówce :)