mnie sie wydawalo, ze wlasnie powinno sie dyskutowac, zwlaszcza, jesli ktos prezentuje swoja tworczosc publicznie, to chyba oczekuje tego, ze pojawia sie rozne opinie, chyba, ze chce wystepowac w roli nieomylnego i w ten sposob polechtac swoje ego. ja dziele sie swoja tworczoscia w gronie osob, ktore sa moimi mentorami i fachowcami w tej dziedzinie. nie boja sie ostrych slow, porad, swad i dyskusji. taki model znacznie bardziej mi odpowiada, nie musze wystepowac w roli glownej.
mysle, ze sa jednak jakies kanony sztuki kulinarnej i jesli ktos deklaruje zainteresowanie kulinariami, to powinien wiedziec, ze kostka rosolowa niszczy smak nadajac glutaminianem wszystkiemu uniwersalna zjadliwosc. nie mozna by tak spróbować z drobno startym parmezanem, ziołami, skórką cytryny, czy, nie chce byc kontrowersyjna, sola i pieprzem? poza tym mysle, ze naprawde po blisko 15 letnim dowiadczeniu w kuchni potrafię się domyślić jak smakuje śmietana kremówka z kostka rosołową:) a dystansu zycze wiecej, bo przez jakis czas sledzilam ten blog, ale w pewnym momencie owa maniera „wykwintnosci” stala sie dla mnie zbyt przerysowana i z symaptycznego bloga, gdzie mozna znalezc szybki przepis z polproduktow strona ta przeistoczyla sie w miejsce, gdzie nagle okazuje sie, ze wybor sosu ze sloika jest wyborem w pelni przemyslanym i najlepszym oraz urasta do rangi sprawy niebagatelnej, przedstawianej czytelnikowi niczym prawda objawiona.

konczac dyskusje:
1)glownym dobrodziejstwem internetu jest jego anonimowosc, nie posiadam profilu na gronie, naszej klasie, nie podaje w internecie swojego imienia, nazwiska, adresu, stanu posiadania, nie ujawniam swojej twarzy, poniewaz taki jest moj wybor, w internecie dziele sie swoimi zainteresowaniami, pogladami. co daloby Pani wiedza, ze nazywam sie Janina Kowalska czy Anna Zwierzyńska? nie kazdy, jak juz wspomnialam, chce wystepowac w roli glownej, prezentowac swoja osobe, wlasnie dlatego internet zyskal tak wielka popularnosc. nie mam ochoty ludziom obcym, nieznanym mi „ujawniac sie”. w zyciu tez nie pokazalabym zdjec swoich, swojej rodziny, dzieci czy nawet kota. cenie swoja prywatnosc i bezpieczenstwo.
2) mentorami i specjalistami sa nie z wlasnego nadania, a z powodu mojego stosunku do nich, szczerze polecam „zbiorowe” fora kuchenne, gdzie ludzie prezentuja swoja kulinarna tworczosc spelniajaca najwyzsze standardy, szalenie inspirujaca, uczaca. dzieki takim ludziom wlasnie zrozumialam, ze najlepsze sa proste dania z dobrych jakościowo skladników, dania, ktore wydobywaja ich smak, a nie udajace cos innego. ze lepszy jest „zwykly” żur ze smietana, na ktory ktos nastawił zaczyn, odpowiednio dobral proporcje, a nie pseudowymyslna tarta na bazie proszku udajacego barszcz bialy. do tego nie potrzeba wystylizowanej sesji zdjeciowej w wynajetym pomieszczeniu, ale wlasnie wystarczy nick, pasja, ogromna wiedza i szacunek do jedzenia.
3) umknelo chyba Pani uwadze, ze podalam alternatywe dla kostki rosolowej, nawet kilka opcji, z ktorych mozna stworzyc niezliczona ilosc wariacji
4)nie gardze ludzmi uzywajacymi gotowcow, ale nikt nie przekona mnie, ze otworzenie puszki z pomidorami pelati czy pulpa pomidorowa trwa dluzej niz otworzenie sloika z sosem pelnym polepszaczy smaku i konserwantow. ze wsypanie soli, pieprzu, ziol suszonych lub swiezych zajmuje wiecej czasu lub jest opcja mniej smaczna niz kostka rosolowa z chemicznym posmakiem.nie jest tez opcja drozsza, a o ile smaczniejsza. pomiedzy hodowaniem wlasnego pomidora a gotowcem jest jeszcze szerokie spectrum mozliwosci i szkoda, ze widzi Pani swiat w tak binarny sposob. z przerazeniem ogladam jak dzieci w UK wybieraja „nuggetsy” skladajace sie w 10% z miesa (reszta to zmielone kosci, skora, tluszcz, bulka tarta, owe chwalone polepszacze smaku)zamiast udka wiejskiego kurczaka pieczonego z rozmarynem, skorka cytrynowa, czosnkiem. bo wlasnie dzieki polepszaczom maja „podrasowany smak” – musi byc piekelnie slone, naladowane glutaminianem itd. niestety podejscie, ze dzieki polepszaczom jest cos smaczniejsze powoduje, ze smaki sie stepiaja, a organizm musi radzic sobie z coraz bardziej przetworzona zywnoscia.
5)owszem, pisze Pani: „natomiast typ sosu pomidorowego jest ważny. Ja zazwyczaj otwieram słoik z gotowym sosem.” w moim odczuciu wyraza Pani brak szacunku do czytelnika, sos ze sloika jest wyborem waznym, tarta na bazie zupki z proszku przeznaczona jest dla wielbicieli prawdziwego smaku. mozna gotowac co sie chce, ale w moim odczuciu nie nalezy mowic, ze paluszki krabowe sa idealne dla wielbicieli swiezych owocow morza i tyle.
6)na koniec mojego wywodu burzacego mila atmosfere na tym blogu pozostaje mi tylko ubolewac, ze kultura gotowania staje sie tak niska, ze ludzie dali sobie wmowic w jakis irracjonalny dla mnie sposob, ze uzycie produktow na wpol przetworzonych zaoszczedza im czasu, pieniedzy, ze nie mogliby osiagnac dobrego smaku bez kostek, ze zwracaja sie w strone produktow niesezonowych, nie zwracaja uwagi na ich jakosc, pochodzenie. naprawde warto docenic prawdziwy smak potraw, dobrych produktow.
7)suma sumarum mozna pomyslec: niepotrzebny patos i ekstremizm, jednak wlasnie dzieki internetowi i wielu anonimowym nickom przekonalam sie, ze takie podejscie jest wlasnie norma, do ktorej trzeba dazyc, zwlaszcza, jesli kulinaria stanowia spora czesc czyjegos zycia.
8)metafora z restauracja dla mnie niezrozumiala, ja jak widze, ze w restauracji jest brudno to dzwonie do sanepidu. jako gosc nie zabieram sie za sprzatanie, tylko zwracam uwage obsludze.
Rowniez pozdrawiam serdecznie

ślicznie Ci to wyszło, piękne zieloniutkie brokułki w białej otoczce, super!