CIASTO FALE DUNAJU

Przygotowałam dla was przepis na ciasto fale Dunaju. Tak się zastanawiam, że może powinnam napisać, że nie przepis, a po prostu ciasto fale Dunaju, które było bardzo popularne w latach 80’tych. To kolejny przepis z pękatej teczki zgromadzonych pomysłów i receptur mojej teściowej. Pisałam wam o niej wielokrotnie, że wspaniale piekła, miała rękę oraz serce do ciast, ciasteczek i deserów. Kochała karmić, pomagać i współpracować z ludźmi. Mam wrażenie, że jak się coś lubi, to po prostu zawsze lepiej to wychodzi. Prosiliście mnie o nowe przepisy z dawnych lat, więc dzisiaj właśnie taki jest. Znany i bardzo lubiany przepis na „Fale Dunaju”. W moim domu rodzinnym nie było zwyczaju pieczenia takiego ciasta. Moja mama go nie znała. Gdy wracam pamięcią do czasów dzieciństwa, to kojarzę, że jadaliśmy ciasto pleśniak na zmianę z murzynkiem oraz keks pojawiał się na stole od przysłowiowego „wielkiego dzwonu”. Te właśnie ciasta były wprowadzone na stałe do repertuaru wypieków. Specjalnie zadzwoniłam przed chwilą do mamy z pytaniem o ciasta z owocami. Bo jakoś zabrakło mi ich we wspomnieniach. Ja wiem, że pamięć dziecka jest zawodna i bardzo wybiórczo się coś zapamiętuje. Jednak miałam rację, ponieważ z ciast z owocami na stole mieliśmy pleśniaka ;) Nie było drożdżowych ciast ani serników na ciepło czy na zimno. Pierwszy sernik wykonany z serków homogenizowanych przygotowałam gdzieś pod koniec szkoły podstawowej lub na początku liceum. Znalazłam przepis w jakieś gazecie i był to pierwszy sernik domowej produkcji w moim wydaniu. Tak rozpoczęła się moja przygoda z ciastami. Mój mąż dla odmiany pamięta doskonale ciasto „Fale Dunaju” i to w przeróżnych konfiguracjach owocowych zależnie od pory roku i tego, co akurat było w domu do wykorzystania. Mówi, że było to u niego jedno z typowych ciast na niedzielę lub jakąś imprezę rodzinną. A ponieważ w latach 80’ i 90’ życie towarzyskie w domu mojej teściowej kwitło w najlepsze, to ciasta zawsze pojawiały się na stole i to w kilku rodzajach na raz! Nie było weekendu bez gości, piekło się dużo, często i smacznie. Otworzyłam wieczorem teczkę z przepisami, wzięłam kubek kakao w rękę i z namaszczeniem przeglądałam wszystkie kartki znowu, szczegółowo od A do Z. Znajdują się na nich wypieki, receptury na galarety, pyzy, kluski, na wódkę, wino i piwo. To skarbnica przeróżnych przepisów czasami podpisanych imieniem i nazwiskiem, innym razem tylko imieniem. Na przykład na kartce znajduje się poblakły napis „Ciasto owocowe od Janeczki”. Zawsze mnie to intryguje, a zapytać nie mogę. Teściowej nie ma już z nami od wielu lat, czasami zagaduję męża pytaniem, kim są te osoby? Czasami kogoś rozpozna, ale w większości imiona lub nazwiska nie dotyczą rodziny i czasami mamy wrażenie, że to koleżanki z pracy. Z czasów, gdy drukarki igłowe pracowały w każdym biurze, bo na takich karteluszkach znajdują się przepisy. Wypłowiałe kartki, receptury, dowcipy, wierszyki, żarty, fraszki i przepisy pisane przez kalkę są podpowiedzią, że to jednak dawne czasy. Minione, o których my niewiele wiemy. Firm i przedsiębiorstw, w których pracowała teściowa już nie ma. Przepisy jednak pozostały i dzięki temu, że mam je zebrane w wielkiej teczce mogę powtórzyć je specjalnie dla was. Jak widzicie na pierwszym zdjęciu, samych przepisów na fale Dunaju w teczce było kilka. Jest co najmniej 5 różnych, z czego podstawa ciasta wydaje się taka sama. Każdy przepis jest smaczny i przywodzi mi na myśl wspomnienia. Przepisy różnią się owocami, kremem, kształtem czy posypką. Co ciekawe mąż wspomina, że teściowa dodatkowo miała jakiś szablon na układanie masy. No ja jej nie mam, więc piekłam zgodnie z przepisem. Wyszedł jak zawsze. Przyznaję, że jej przepisy zawsze są bezbłędne, dobrze wyważone smakiem i dobrze wyglądają. Przepis na fale Dunaju widzicie na zdjęciu, ale napiszę go raz jeszcze, żeby wszystko było jasne, bo zdaję sobie sprawę, że pismo odręczne nie jest tak idealne jak litery bloga. A Ty, jakie lubisz ciasto z dawnych lat, może właśni ciasto fale Dunaju akurat?

CIASTO FALE DUNAJU