DŻEM PORZECZKOWY

Przyznam się, że dżem porzeczkowy z czarnej porzeczki należy do tych, które lubimy najbardziej. Generalnie dżem porzeczkowy ala konfitura taka domowej roboty jest mi znana właściwe od zawsze. Wspominam go z czasów dzieciństwa, dosłownie widzę, czuję smak i zapach. Gdy byłam dzieckiem, mama z babcią zbierały porzeczki na naszej działce na pojezierzu Brodnickim. Ja pływałam w jeziorze i biegłam ciągle na grzyby. To były bardzo fajne czasy wakacji, wyjazdów weekendowych i całego lata z dala od miasta. Mieliśmy drewniany domek z 3 pokojami, łazienką i mini kuchnią. Stał on na małej działce, takiej około 500 metrowej ale co ważne mieliśmy swój własny pomost nad jeziorem, taki do siedzenia, cumowania łódki i łowienia ryb. Poprzedni właściciele zostawiali kilka okazałych krzaków porzeczek, które rosły przy samym płocie. W pierwszych latach wykorzystywaliśmy je do przygotowywania dżemów, konfitur i soków. Fakt – nie było chętnych do ich zbierania. Potem rodzice pozbyli się krzaków i zastąpili je iglakami. Nie chciało się nam przy każdym wyjeździe na działkę pracować w ogórku. Wyjazd miał być odpoczynkiem od miasta, z wycieczką na rowerze, grzybobraniem, spacerami i czasem na czytanie książek. Zupełnie nie pasowało do tego grzebanie w ogródku. Wiem, wiem, że niektórzy to lubią, u nas jakoś chętnych nie było. Jednak dokładnie pamiętam jak mama z babcia robiły przez pierwsze lata dżem porzeczkowy. Jak zbierały, gotowały i przeciskały przez gazę owoce aby powstał taki mus, galaretka porzeczkowa z prawdziwego zdarzenia. Czasami kompot albo jakieś ciasto w prodiżu. A Ty, co robisz z czarna porzeczką? U nas nadal dżem, polewa do ciasta i ciasto, bo dżem porzeczkowy z czarnej porzeczki od zawsze wśród mojej rodziny cieszy się największą popularnością.

DŻEM PORZECZKOWY