Wspomnienia z dzieciństwa to obrazy połączone ze smakami. To celebrowanie niedzieli, odświętnego ubrania, zapachu pasty do podłogi i niedzielnego obiadu, do którego zasiadała cała rodzina. To mama podająca do stołu rosół z domowym makaronem i zrazy wołowe lub gołąbki. Najlepsze i najpiękniejsze wspomnienia – dlaczego akurat to? Łączy się to z dobrą zabawą. Otóż mama zawijała zawsze zrazy bądź gołąbki nitką. I cała radość polegała na odwijaniu ich na talerzu. Smak również niezapomniany, wielokrotnie próbowałam zrobić takie sama ale oryginał jest tylko jeden.

Miłość do gotowania zaszczepili mi dziadkowie. Dziś sama gotuję dużo, również zawodowo, przekazuje również synom tą pasje i sympatie. Odkąd tylko pamiętam jedzenie traktowane było w domu z szacunkiem i bardzo dbano o każdy posiłek. Babcia, prawdziwa gospodyni domowa zawsze dbała o to, żeby nikt nawet nie pomyślał o tym, że jest głodny. Nie zawsze jadało się skomplikowane potrawy, czasami szczególnie latem, wystarczyło coś prostego i małego. Przed oczami staje mi scena, w której, dziadkowie, siedząc w kuchni, czytali książki. Każdy z nich zaśmiewał się z czytanych treści. Jedli przy tym wielkie pajdy domowego chleba z masłem, pomidorem i cebulą. Do dziś pamiętam zapach tego chleba i smak letnich pomidorów, pachnących słońcem. Chleb ten, wypiekany w domu, zawsze przed krojeniem, opierany na piersi znaczony był znakiem krzyża. i proszę, tak proste rzeczy a jakże wiele smaków i aromatów.

Ulubione to późna kolacja po powrocie ze szkoły muzycznej. Kotlety mielone i buraczki na domowym chlebie – wszystko przygotowane przez mamę. Wiedziała, że tym może mi poprawić humor po długim dniu, a ja poprawiałam jej humor tym, że wyczekiwałam i cieszyłam się na taką kolację Dziś odżywiam się roślinnie, ale do tego dania pomimo, że w odmienionej wersji, wracam bardzo często. Z sentymentu i smaku. Polskia kuchnia i nasze kotlety mielone w połączeniu z buraczkami! Uwielbiam!

Kolejnym daniem to zupa dyniowa na słodko, pełnotłuste mleko, lane kluseczki oraz dużo łyżeczek cukru dokładanych jak tylko babcia odwróciła wzrok. Wspomnienie śniadania, gdy nocowałam u babci jest tak miłe, że również to danie zweganizowałam i często do niego wracam. To wspaniałe, ciepłe i pożywne śniadanie. W sezonie na dynię – moje „musi have”.
Trzecim i jednym z ulubionych dań z dzieciństwa to zapiekany ryż z jabłkami oraz pierogi jagodowe. Od małego byłam łasuchem, a wymienione dania są tak uniwersalne, że mogą być śniadaniem, obiadem oraz kolacją. :)

Najwspanialsze jest to, że wymienione dania są tak proste, a sam ich zapach przywołuje wiele wspomnień z blogich czasów.

Z dzieciństwa wspominam zupę mleczna z lanym ciastem która najlepiej umiała zrobić babcią mojej koleżanki to było coś mega pycha

Moje dzieciństwo było wspaniałe,
zwłaszcza, gdy na wsi spędzałam dnie całe,
a moja babcia mi gotowała
i robić wszystko też pozwalała!
Rano z krowy się mleko doiło,
by do płatków na śniadanie było,
lecz babcia zawsze gorące robiła,
a talerz przy tym niejeden rozbiła.
Na obiad wleciały zaś naleśniki,
bo to życzenie wnuczki Moniki,
a gdy ta chciała „zupę z kluchami”
to babcia ugotowała garnek cały!
Jednak najlepsze były „pampuchy”,
które robiła, by dodać otuchy,
sosem ziołowym je zalewała
i jeszcze ciepłe mi podawała!