Smaki dzieciństwa… oj, temat-rzeka! Po pierwsze, spaghetti mojej mamy. Zawsze z marchewką i groszkiem, mocno pomidorowy, przy czym bardziej rzadki niż gesty sos. I nikt nie potrafi sobie przypomnieć, jak mama go robiła – sama ona także nie pamięta. Sos nie do odtworzenia, a śni się po nocach! Poza tym, nikt też nie robi takich naleśników z twarogiem jak mama. Takie proste, a jednak tak skomplikowane danie! A biały barszcz? Dobrze wiem, że robiła go z proszku, dodając swoje czary mary, ale smakował zawsze perfekcyjnie. Ja się męczę z zakwasami, a i tak nie wychodzi tak dobrze. I choć mama mieszka 600 kilometrów ode mnie to przy każdych odwiedzinach wie, że córka będzie codziennie głodna. I mimo, że jest już dużą dziewczynką, która gotuje sama, w rodzinnym domu raptem nie potrafi. :)

Uwielbienie do tego dania zaczęło się od deptania kapusty ?mama ją szatkowała a później ja zakładałam kalosze, wskakiwałam do beczki i zaczynała się zabawa ? Jako mała dziewczynka zawsze pomagałam rodzicom w przygotowywaniu kapusty kiszonej? deptu, deptu i powstawał mój ulubiony przysmak :D Moim ukochanym daniem z czasów dzieciństwa jest ugotowany z właśnie z tej udeptanej przeze mnie kapusty bigosik :D :D Do tej pory uwielbiam zapach, który roznosi się w kuchni podczas gotowania– przypomina mi dzieciństwo. Ale w mojej rodzinie tylko dla mnie jest wyjątkowy :D Moja mama od zawsze twierdzi, że śmierdzi niemiłosiernie :D i otwiera okna :D

Jako dziecko wszystkie dania ze smakiem zjadałam i nigdy nad talerzem nie wymyślałam. Moja mama dobrze gotowała, a tym samym do jedzenia zachęcała. Do końca życia racuchy będę wspominała, którymi mnie rozpieszczała. Gdy zimą do domu wracałam, ciepła porcja na mnie czekała. Zupy wyborne gotowała, najlepiej na świecie doprawiała. A gdy pierogi lepiła, kolejka głodnych dzieciaków pod domem się tworzyła, mama zawsze każdego nakarmiła. Jej dania Valory smakowe zachowywały, żadnych E chemicznych substacji nie zawierały, Różnorodne, a przy tym Domowe były. Inne i Nowoczesne, Fenomenalne i Intrygujące takie, że cały czas prosiło się o eXtra dokładkę.

Och. Och. Och. Az się lza zakręciła. Mogę wspomnieć pampuchy babci, rosół cioci, jajecznicę taty, ale największym sentymentem darze po prostu mleko z płatkami. Mama wracając po nocnej zmianie grzała mleko w specjalnym garnku z gwizdkiem, wsypywała płatki, budziła mnie do szkoły i czekała aż zjem śniadanie.ledwo patrzyła na oczy ale zawsze z miłością mówiła że życzy mi miłego dnia w szkole. Mam 34 lata, nie mam dzieci ale to wspomnienie ze mną do końca. Cieszę się że jeszcze mogę spędzać z nią chwilę, jest ich tak mało, ale korzystam z nich jak tylko mogę. Tego wam również życzę.

Jakie dania wspominasz z czasów dzieciństwa?
Ach dzieciństwo marzeń. Odbiega oczywiście od dzieciństwa dzisiejszych dzieci chodź nie jest długa różnica czasu. Spaliśmy i wygrzewaliśmy się na piecu kaflowym. Całe dnie spędzaliśmy na dworze, zawsze musiało być jakieś obdarte kolano. :D Jedliśmy gruszki i jabłka pieczone z pieca. Nigdy nie zapomnę jak tego zapachu jak tata wyciągał świeży chleb i to dobre swoje masełko. <3 Najlepsze zawsze były podpłomyki, tak to nazywaliśmy. Wkładało się je przed wsadzeniem chlebem. Miło wspominam również mamy placki prosto z kafli coś pysznego. Moja mama robiła również moje ulubione dania jak coś mi nie wyszło, abym czuła jej wsparcie i troskę. Wspierała mnie w trudnych chwilach kiedy życie dawało mi niezłego kopa. Zawsze pookradałam kiszoną kapustę z drewnianej beczki była przepyszna. Najpierw szatkowaliśmy ja później dostawała taką wielki drąg żeby ją ugnieść. Pierogi i krokiety oczywiście z tej kapusty były wyborne, dawaliśmy do nich również suszone prawdziwki zbierane w pobliskim lesie. Latem cudowne smakołyki można było znaleźć w ogródku, pyszne truskawki później pomidory a pod koniec lata maliny. Wszystko chowane naturalnie. To było coś cudownego żyć w tych czasach i jeść tak pyszne smakołyki. Wiem że moje zgłoszenie zginie z pośród innych ale chciałam się z wami podzielić tym co prawdziwe i co tworzy cudowny dom pełen wspomnień. <3