Najlepsze śniadanie dzieciństwa na wsi : pulchniutkie placuszki na sodzie
na ciepło smarowane swojskim dżemem z truskawek podawane z kakao przygotowane z mleka od krow! Smak lata i beztroskich lat :)

„Punkt widzenia dziecka. Wszyscy go kiedyś znali, ale oddaliliśmy się od niego tak bardzo, że trudno nam znowu do niego powrócić” (Agatha Christie, Autobiografia).
Dziękuję Ci Olga, że tym pytaniem i konkursem mogłam powrócić do punktu widzenia dziecka. To takie trudne, ale jednocześnie fascynujące, jaki balsam na moją duszę… Otóż moje dania z czasów dzieciństwa mogę z pewnością podzielić na trzy działy.
Pierwszy wiąże się z babcią Krysią, która była mistrzynią w naleśnikach i kopytkach. Bardzo często przygotowywała te dania na przyjście wnuczek i choć przeważnie witała nas groźną miną, to z głębi serca, właśnie w tych daniach, było czuć jej sympatię. Dziś, gdy przygotowuje te dania dla synów, zastanawiam się, czy robię je równie dobrze, czy babcia udzieliłaby mi jakiś wskazówek? Właśnie przy tych daniach zawsze wspominam babcię i pamiętam, że jej naleśniki i kopytka były rewelacyjne, delikatne, rozpływające się w ustach!
Drugi dział to zupy mojej mamy. Jako dziecko trochę chorowałam i gdy zostawałam w domu, mama zawsze pytała się mnie, jaką zupę ugotować? Tak, tak było, ale nie wynikało to z tego, że byłam jakaś rozkapryszona, po prostu mama chcąc zrobić mi przyjemność w czasie choroby, to mi dawała prawo wyboru. Z racji tego, że zawsze byłam wielbicielką kwaśnych zup, zawsze wybierałam ogórkową bądź szczawiową. Do dziś nie wiem, jak znosiło to moje rodzeństwo… Może teraz zupa szczawiowa prześladuje ich w snach? ;) Mamy zupy były najlepsze na świecie! Z ogórków przetartych samodzielnie, ze szczawiu zebranego blisko na łące… O tak! To smak mojego dzieciństwa!
Trzeci dział to mięsne wyroby mojego taty. Tata sam robił wędliny i pasztety, a ja prawdopodobnie byłam największym łasuchem w rodzinie;) Strach było mnie gdziekolwiek zabrać, bo z opowieści wynika, że najczęściej wymykałam się w gościach do kuchni, otwierałam lodówkę i pytałam się o kiełbaskę… Dobrze, że z tego wyrosłam;) Wracając do sedna, pamiętam, że kiedy tata zrobił wędliny, to wszyscy siadaliśmy i próbowaliśmy. Taka była rodzinna tradycja…

pozdrawiam i dziękuję, ze choć przez chwilę znów byłam dzieckiem :)
Arguska

Mama biegająca za mną z talerzem, ja płacząca w niebogłosy , też ja siedząca godzinami nad talerzem itd. itp. To moje wspomnienia z dzieciństwa dotyczące jedzenia. Przy mnie Tadek Niejadek to był cienki Bolek ;-) Nic nie pomagało. Nie chciałam jeść i koniec. Ale jedno danie odmieniało mnie o 180 stopni. Makaron świderki z białym serem i cukrem. Jak ja to uwielbiałam. Mama wtedy mówiła : ten makaron wygląda całkiem jak twoje loczki, a serek jest tak biały jak twoja buźka, za to cukier jest tak słodki jak twoje małe usteczka. Uwielbiałam to porównanie i uwielbiałam tę potrawę. Zresztą od czasu do czasu przygotowuję ją teraz w domu, ale poza mną jakoś nikomu nie smakuje ;-)

Smak dzieciństwa to smak zabawy,
smak słodkości i smak ciekawy;
racuszki babci Anieli, przy każdej niedzieli;
placki ziemniaczane, hurtowo ze stołu brane;
kopytka i sos, podane pod nos;
Fajnie było to mieć zrobione,
dziś przez Thermomix może być zastąpione… ?

Z ziemniaczkami, z jajkiem lub z moimi ukochanymi uszkami, zabielany lub nie… o jakim daniu pisze? O najsmaczniejszej ze wszystkich zup ( przynajmniej dla mnie :D )…. O barszczu czerwonym <3 pokochałam go jako mały szkrab i to uwielbienie trwa do dziś :D Pamiętam jak mama krzątając się po kuchni wołała „ Madziu idź do ogródka i przynieś mi buraczki, ugotujemy pyszną zupkę” <3 a ja w podskokach biegłam i przynosiłam jej piękne okazy ? Mogłabym go jeść na śniadanie, obiad i kolacje. Królował na wszelkich rodzinnych uroczystościach. Moja mama zawsze go zabielała śmietanką. Szykowałyśmy również zakwas z buraczków. Taki barszczyk z prawdziwego swojskiego zakwasu – po prostu pyszota <3 Niestety mój mąż i dzieciaczki nie pałają taką miłością do tego dania jak ja, dlatego gotuję go okazjonalnie, od święta. Na stole Wigilijnym nie mogło go oczywiście zabraknąć <3 W okresie świątecznym dosłownie pałaszowałam go na śniadanie, obiad i kolacje z moimi ulubionymi uszkami :D <3 Chyba nie będę czekała na jakąś specjalną okazję, tylko go jutro ugotuje, bo już mi ślinka cieknie :D:D
Pieczonki, bigos, czerwony barszczyk lub słodziutkie racuszki z jabłkiem o których pisałam wcześniej to tylko część dań, które uwielbiam do dziś <3 Jest ich znacznie więcej… Kogel-mogel, makaron z białym serem lub owocami…. Oo i jeszcze truskawki dziabdziane widelcem z cukrem i kwaśnym mlekiem <3 Taki koktajl tamtych czasów <3 Czasem zamiast włączać blender, właśnie tak dziabdziam truskawki, z łezką w oku wspominając okres dzieciństwa <3

Dziękuję za Super Konkurs <3