Kefir to nic innego jak lekko musujący, kwaśny mleczny napój powstający w w wyniku fermentacji alkoholowej. Kefir znany jest w naszej kulturze od wieków. Szacuje się, że znany był już ponad 10 000 lat przed naszą erą i sięga swoimi korzeniami gór Kaukazu. Dokładnie nie wiadomo gdzie powstał jako pierwszy, ale rozprzestrzenił się po całym świecie razem z ludami wędrownymi. Słowo kefir pochodzi od tureckiego słowa 'ker’, co bezpośrednio oznacza sfermentowany. Pierwotnie wytwarzany był za pomocą ziaren kefirowych, o czym dzisiaj chciałam wam powiedzieć.
Szukając w literaturze wiem, że kefir z grzybka tybetańskiego jest znany od wieków. Nadal do produkcji kefiru używa się grzybka tybetańskiego, czyli ziaren kefirowych lub grzybków kefirowych. Spotkacie je pod wieloma nazwami. To białe grudki składające się z polisacharydów, bakterii i grzybów do kompletu. Co wygodne, do produkcji kefiru z grzybka, nie potrzeba wysokiej temperatury. Wystarczy słoik i owe kultury bakterii czyli – kalafiorowate grzybki. Zazwyczaj wspaniale działa mikroflora grzybków kefirowych i nie trzeba ani podgrzewać ani schładzać mleka. Co ważne, kefir otrzymany przy pomocy grzybków jest musujący, lekko kwaśny i zupełnie płynny. Powiedziałabym, że praktycznie nie różni się konsystencją od mleka, z którego powstał.
Można również posiłkować się także kulturami sypkimi z torebki lub zaszczepić porcję mleka posiadanym lub żywym kefirem kupionym na przykład w sklepie ekologicznym. Kefirowi przypisuje się zdolności regulowania trawienia i wzmacniania układu odpornościowego. Takie startery w formie proszku, liofilizatu kupicie w sklepach internetowych na przykład. Generalnie najsmaczniejszy kefir otrzymacie podczas fermentacji w optymalnej temperaturze dla wzrostu w granicach 30 a nawet 34 stopni Celsjusza. Tak ma się sprawa z kulturami zaszczepianymi.
PRZEPIS NA KEFIR Z GRZYBKA KEFIROWEGO – Mikroflora grzybków kefirowych często zawiera jeszcze szczepy Lactococcus cremoris, Lactococcus lactis, Leuconostoc mesenteroides subsp. cremoris, Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus a niektóre również Saccaromyces cerevisiae. Mają one na celu zagęszczenie kefiru, stąd też wyższa temperatura fermentacji ale o tym przeczytacie na etykiecie produktu z kulturami. Generalnie sama mam w domu 5 różnych kultur kefirowych ale lubię też przygotowywać kefir bezpośrednio zaszczepiając go porcją kefiru ekologicznego lub takiego w szklanych butelkach. Z gotowych produktów sklepowych wybieram kefir Robico w szklanej butelce, ponieważ jest najgęściejszy a pięknie jego porcja działa i aktywnie można samemu zrobić kefir w domu :) Podobnie zrobicie mleko zsiadłe na przykład lub jogurt no ale wtedy fermentacja jest w innej temperaturze i jogurtownica bardzo się przyda.
PRZEPIS NA KEFIR – JAK ZROBIĆ KEFIR? Akurat z Robico możecie zrobić w kilka chwil. Myślę, że inne kefiry też się do tego nadają. Kefir wylejcie z butelki do kubki. Do butelki bez mycia jej wlejcie mleko, zakręćcie i potrząśnijcie kilkanaście razy, żeby się wszystko wymieszało. O właściwie tyle. Po dobie będzie fantastyczny domowy kefir. Generalnie bez wysiłku. No i pyszny kefir gotowy! Które wybierasz produkty fermentowane: ZSIADŁE MLEKO, JOGURT, KEFIR czy może coś innego?
KEFIR
KEFIR – składniki:
- 1 litr mleka najlepiej pasteryzowanego w niskiej temperaturze
- 2 łyżki ziaren kefirowych czyli grzybka tybetańskiego
KEFIR – przepis:
- Do słoika wlewam mleko i dodaję grzybki kefirowe. Mieszam. Lekko przykrywam słoik pokrywką i zostawiam na 12-48 godzin aż do czau osiągnięcia pożądanej konsystencji.
- Czas fermentacji zależy między innymi od temperatury otoczenia.
- Kefir przelewam przez sito, mieszam lekko a grzybki zalewam nową porcją mleka.
- Kefir trzymam w lodówce szczelnie zamknięty, żeby nie przechodził innymi zapachami.
Mleko 😊
Tylko jogurt, mleko zsiadłe to dla mnie koszmar 😉
Kefir