ŻEBERKA W SOSIE WŁASNYM

Zrobiłam żeberka w sosie własnym, duszone z cebulą i grzybami pyszne, po prostu pyszne! Żeberka w sosie własnym są dla mnie tradycyjnym daniem kuchni polskiej, znanym z domu rodzinnego. Mama podawała je zazwyczaj z kasza jęczmienną, wiejską lub łamaną. Świetne były. Tu nie da się oszukać, trzeba mieć dobrej jakości mięso. W takich daniach z małą ilością dodatkowych składników jakoś mięsa ma kolosalne znacznie. Ja zamawiam mięso w lokalnym sklepie. Zawsze wiem, że u Agnieszki jest najlepsza wieprzowina, wołowina i kurczak. Znacznie lepsze niż w każdym markecie czy nawet w Selgrosie. W sumie nie dziwne, pozyskiwane od mniejszych dostawców, możne troszkę droższe ale zupełnie innej jakości. Powiedziałabym, że takie, jak kiedyś. Co w przypadku produktów spożywczych jest wielkim komplementem, bo to co teraz trudno o świetnej jakości mięso, nabiał i jajka. Ale wracając do przepisu. Napisałam wam o grzybach suszonych, zazwyczaj je dodaję ale tym razem się nie zdecydowałam. Jak macie i chcecie to nic nie stoi na przeszkodzie. Żeberka w sosie własnym są daniem konkretnym, pachnącym, przyjemnie tłustym w ten najbardziej pożądany sposób i tak intensywnie mięsne. Gotowane długo, do otrzymania pożądanej konsystencji mają w sobie smak przeszłości i wspaniałych dań z domu rodzinnego. To nie jest jedzenie, które robi się w piętnaście minut, trzeba żeberka potraktować z szacunkiem, obsmażyć, poddusić, dać im czas, by same od siebie zaczęły się oddzielać od kości. Ich siła tkwi w prostocie, wystarczy cebula, grzyby, sól, pieprz, liść laurowy, może trochę majeranku ale to w połączeniu z żeberkami u mnie nie częste. I woda. Nic więcej. A mimo tego powstaje danie, którego smak jest niepowtarzalny. Dla mnie żeberka w sosie własnym są klasyką kuchni domowej, niezawodnym daniem na niedzielny obiad, a najlepiej smakują podane z kaszą, z tłuczonymi ziemniakami, kluskami śląskimi albo po prostu z kromką chleba, którym wyciera się talerz, tak do ostatniej kropli.

ŻEBERKA W SOSIE WŁASNYM